Zoals u vorige week heeft kunnen lezen, is onze verslaggever met vakantie. Maar na goed overleg heeft hij mij deze functie voor deze ene keer toevertrouwt. Volgende week zal hij zijn zegje weer doen.

effin..

Na de zepert vorige week tegen Berkhout, was iedereen zich ervan bewust dat er zondag gewonnen moest worden om aansluiting te houden met de top. Dat moest dan wel even gebeuren tegen het nog thuis ongeslagen St. George uit Spierdijk.

Maar net zoals vorige week, kon coach Vriend weer niet beschikken over een aantal pionnen. Zoals u kon lezen was Mark Dop met vakantie, Ivo sprong ook in op de vroegboekkorting en moest dit voetbalweekend ook aan zich voorbij laten gaan, Ruud stond in burger langs de zijlijn, want hij was geschorst en Joris kampt nog steeds met z’n hamstrings, maar naar verluid zal hij binnenkort de trainig weer hervatten.

En zo loopt (gelukkig) de ziekenboeg langzaam leeg, want Jos was weer volledig hersteld van z’n achillespeesblessure, dus inzetbaar. En ook Paul
maakte na 8 weken blessureleed zijn opwachting met een plaatsje op de reservebank.

Maar nu de wedstrijd.

St. George begon fel aan de wedstrijd en dat overdonderde de Valken een beetje, want bijna ieder duel werd gewonnen door een rood/zwarte en door het vroege storen van de spierdijkers kwam Valken nauwelijks aan een goede opbouw toe en werd zo vaak gekozen voor de lange bal naar de spitsen.

Maar er was nog een probleem waar De Valken tegen speelde en dat was de zeer matige leidsman in het geel. Want bij iedere ‘AAAHHH’ en ‘Auuwwwww’ van de Spierdijkers floot de man altijd in het voordeel van hen. Dit leidde tot ergernis van coach Vriend, die de beste man even tot orde riep. ‘T’is geen damesvoetbal hoor scheids!!’ Deze opmerking was terrecht, want de ene schwalbe was nog slechter uitgevoerd dan de ander. Valken deed er verstandig aan om de beste man maar te negeren, hoe moeilijk het af en toe ook was. We hebben nou eenmaal met deze mensen te maken.

Werd er dan nog gevoetbald? Jazeker, maar tot echte kansen leidde dit niet. Valken hield het bij afstandschootjes en het enige gevaar van St. George kwam uit een corner. Door de bal strak bij de eerste paal te leggen liet de spits van de Spierdijkers deze door de benen gaan. Dit leidde tot een komisch domino-effect, maar werd wel bij de 2e paal ingeschoten. Gelukkig, doelman Dekker redde met zijn maatje 43,5.

Rust.

Jos moest noodgedwongen het veld ruimen voor Mike, omdat zijn oude blessure hem weer parten speelde.
De 2e helft was nog geen 2 minuten oud, of Nobi dacht ‘laat ik het eens proberen van afstand’ een keuze die zeer goed uitpakte voor Valken. De keeper kon de bal niet goed verwerken en Rahim pikte de bal op en speelde de vrijstaande Bart bij de 2e paal aan. Deze bedacht zich geen moment en schoot de bal tegen de touwen. 0-1.

Nog geen 3 minuten later stonden beide ploegen alweer gelijk. na matig uitverdedigen van Jasper kon de spits van St. George oppikken en de opkomende middenvelder inspelen die zich geen moment bedacht en via het lichaam van Jasper, Frank in de lange hoek kansloos liet. 1-1.

De wedstrijd begon dus weer opnieuw, maar hierna werd al snel duidelijk dat Valken voetballend toch écht wel meer in huis had dan de tegenstander. Want er werd dankbaar gebruik gemaakt van de ruimtes aan de zijkant. Na een mooie aanval over rechts, speelde Bart, Michiel aan die vrij stond in de zestien. Maar voordat Michiel kon uithalen werd hij letterlijk onder de zoden geschopt. Alle blikken waren gericht op de man met de fluit, die gebaarde doorspelen. De hierop volgende scrimmage was hilarisch, maar werd door Rahim wel op waarde geschat. 5 spelers van St. George, incl keeper konden niet voorkomen dat Rahim de bal droog in de korte hoek schoot. 1-2.

Een paar momenten later, ging St. George verder met het circus waar het de eerste helft mee begon. ‘Schwalbes’ en toneelspelen. Een uittrap van de doelman werd door de spits op waarde geschat en kon zo op doelman Dekker afkomen. Maar voor hij dat kon doen, besloot hij eerst de 16 meter in te lopen, op de bal te gaan staan en vervolgens zijn eigen stanbeen omver te schieten.
Nadat hij als een stervende zwaan naar de grond ging, besloot de scheidrechter (die in de middencirkel stond) een strafschop toe te kennen.
U kunt deze schwalbe plaatsen in het genre, Van Basten, EK 88, halve finale Duitsland – Nederland.

De strafschop werd zwak ingeschoten, maar gestopt door onze penaltykiller doelman Dekker. Na deze gemiste kans en geweldige redding van Frank, begon het ongeloof langzaam in de schoenen van St. George te zakken. Valken kreeg meer ruimte, maar verzuimde af en toe jammerlijk. Paul was inmiddels ingevallen voor Rahim en bij de eerstvolgende aanval was het wel raak. Bart probeerde bij de 2e paal Paul te bereiken, maar voordat laatstgenoemde kon uithalen, was het de aanvoerder van St. George die tussen Paul en de bal kwam en prachtig zijn eigen keeper met een fantastische curve in de kruising verschalkte. 1-3

Hierna waren de spierdijkers mentaal geknakt en konden alle illusies van ‘dan maar een puntje’ de kast in. Een alles of niets poging mocht dan ook niet meer baten. St. George kwam nog wel terug tot 2-3, maar Valken had het slot allang op de deur gegooid. Even later floot de scheidsrechter dan ook voor het einde, dit was zijn laatste, maar tevens ook zijn beste beslissing van de wedstrijd.

Valken staat nu 3e en heeft door deze overwinning laten zien dat de ploeg ook door hard werken wedstrijden naar zich toe kan trekken. Als je de hele wedstrijd neemt, stond er een ploeg in het veld die de gemiddelde leeftijd had van 21,8 jaar. Wat inhoud dat de ploeg alleen nog maar kan groeien. Als deze lijn volgende week kan worden doorgetrokken, dan kunnen de heren uit Hensbroek nog wel eens van een koude kermis thuis komen.

Ik groet u.