Dat wordt wel 4-kantjes denk, dat verslag? Aldus een opgetogen ploeggenoot vlak na afloop van het opmerkelijke duel tegen Kwiek. Als alle feiten nog in mijn hoofd hadden gezeten, had ik het kunnen halen, maar net zoals ik alle moppen die ik hoor niet onthoud, onthoud ik ook niet alle gebeurtenissen van gistermiddag tussen 12.30 en 17.58.
Na de afgelasting van vorige week tegen Apollo, stond wederom een thuiswedstrijd op het programma. Apollo (hiermee doel ik op de Griekse god van het weer) was ons deze week beter gezind en had de meeste herfstregen bedeeld aan andere delen van Europa. Dat was minder goed nieuws voor Paul, Ivo, Joris en Mike die om uiteenlopende redenen vandaag niet konden participeren. Coach Vriend liet Rahim, Jos en Joost op de bank beginnen en startte met de teruggekomen vakantieganger annex geblesseerde Mark in de spits. Overigens was Paul ook tijdens de derde helft (of was het nou de 4e helft??) rustig c.q. niet aanwezig, aangezien hij herstellende is van een keeloperatie.
Tegenstander Kwiek had tot gisteren zeer wisselend gepresteerd en over de werkelijke kracht of vorm kon vooraf dus weinig zekers gezegd worden. Vriend ging dan ook vooral uit van onze eigen kracht en inzet. Want dit seizoen krijgt Valken de punten niet cadeau. Zoveel was wel duidelijk na 8 speelronden.
Vanaf minuut 1 was er geen geval dat Kwiek kwam om aan te vallen. Met aardig positiespel, offensief verdedigen en veel inzet wisten zij Valken regelmatig in verlegenheid te brengen. Toch was het meeste balbezit voor Valken en was het ook Valken wat iets vaker bij het doel van de tegenstander te vinden. Maar zonder twijfel waren de beste kansen voor de uitploeg. Frank onderscheidde zich eenmaal met een redding, maar de meeste pogingen van Kwiek belandden naast of achter de goal. Voor Valken bleef de bijdrage beperkt tot vrije trappen en corners die soms een enkel gilletje van een vrouwelijke supportster ontlokte. Alleen Niels had een grote kans, maar de voorzet van Mark kreeg hij niet lekker op zijn schoen waardoor de bal over het vangnet vloog.
Een goede 10 minuten voor rust sloeg Kwiek toe, wat niet eens onlogisch was gezien de dreigingen in de minuten daarvoor. Een aardige pass over de centrale verdediging heen vond zijn eindstation in een doorgelopen middenvelder die de bal sluw langs Frank in de goal wipte. Het was opvallend genoeg het sein voor Valken om de duimschroeven aan te draaien, helaas kreeg het voor rust geen echte gelegenheid meer om de doelman van de tegenstander eens te testen.
Na de rust ging Valken agressiever op jacht naar kansen en doelpunten. Kwiek bleef dreigend in de tegenstoot met zijn snelle spitsen, maar Valken liep geen verdere averij op. De knokkende thuisploeg kreeg waar het recht op had toen Mark min of meer gelukkig de bal ontving van Bart en onverbiddelijk uit de draai binnen schoot. Even later leek het feest alweer over toen Kwiek met 2 spelers op Frank afstormde. Frank werd uitgespeeld, maar de speler die de bal ontving stond voor de bal en dus buitenspel (bron: grens Theo). Heel Kwiek reageerde ontstelt en liet dat ook duidelijk merken aan de scheidsrechter. Wie het weet mag het zeggen. Theo was na de wedstrijd nog steeds zeker van zijn zaak, dus daar mogen we dan toch vanuit gaan.
De gelijkmaker en de afgekeurde goal gaf de wedstrijd meer vuur en passie, maar was ook de opmaat voor een brok ellende. Michiel kreeg een ingooi vlakbij de Kwiek dug-out. 1 van de Kwiekspelers had de bal echter vast en weigerde die terug te geven voordat hij in positie stond. Michiel probeerde met wat trekwerk de bal te ontfutselen met wat lichamelijk contact tot gevolg. Dit was weer aanleiding voor de Kwiekspeler om de bal hard in de genitaliënstreek van de Valkenmiddenvelder te gooien. Dit voorval werd in eerste instantie niet opgemerkt door de arbiter en Valken maakte ook geen misbaar. Er werd wat gewisseld en Michiel kon alsnog de ingooi nemen. Theo, onze stand-in grens (Theo bedankt hiervoor!) voelde zich echter verplicht om het ‘incident’te melden wat de arbiter deed besluiten om alsnog de rode kaart aan de verbouwereerde Kwiekspeler te geven. Voor Kwiek was dit de druppel. Spelers en begeleiding gingen massaal verhaal halen bij de leidsman. De frustratie was te begrijpen. Het is zeer ongewoon dat een scheidsrechter op advies van een clubgrensrechter dergelijke beslissingen neemt. Toch is het een feit dat het gebeurd was en dat het tot een rode kaart kan leiden. Valken kan zich een soortgelijk voorval nog herinneren toen Patrick van Veen een aantal jaren terug hetzelfde overkwam nadat hij de bal hard tegen een speler aangooide.
De spreekwoordelijke beer was los. Aan de ene kant zag Valken zijn kans schoon om voor de 3 punten te gaan. Aan de andere kant liepen 10 gefrustreerde Kwiekspelers over het veld die iedere mogelijkheid tot het raken van beenderen wilden verzilveren. De scheids kon in zijn ogen niets anders doen dan een afkoelingsperiode inlassen, en dat met slechts 5 graden op de thermometer. Tijdens deze rustperiode bezocht de voorzitter van Valken beide kleedkamers om de boel te sussen. Deze actie werd vooral door de tegenpartij niet bepaald gewaardeerd (bron: Kwiek-site). Na een klein kwartiertje konden we weer verder met de 3e helft.
Iedereen rekende op een offensief van Valken. Het was echter Kwiek dat in eerste instantie kansen kreeg om de wedstrijd in hun voordeel te beslissen. Eerst raakte de rappe linkerspits oog in oog met Frank de lat en even later schoot diezelfde speler voorlangs. Daarna was het de beurt aan Valken. Mark vond Rahim voor de goal die de bal zodanig raakte dat hij via lat en paal weer in het veld kwam. Kwiek raakte daarna ook nog de lat met een schot van de beste voetballer (tevens aanvoerder) bij Kwiek.
Kortom, kwalitatief sterk was het niet, maar het werd een zeer spannende slotfase. De laatste 10 minuten waren volledig voor Valken. Gesteund door de numerieke meerderheid werd er constant een vrije man gevonden. 1 van de voorzetten die volgde belandde bij Jos. Die volleerde het leer prachtig in de rechter hoek vanaf randje zestien. Valken inclusief coach Vriend vierde het doelpunt uitbundig, iets te uitbundig als ik het gastenboek mag geloven. Nog geen minuut daarna kreeg Rahim het op zijn heupen. Vanaf links soleerde hij knap langs vier man. Hij liet de roepende Valkenspelers links liggen en ging voor eigen succes. Zijn schot kreeg een prachtige curve mee en werd daarmee onhoudbaar voor de doelman: 3-1. Een schoonheid van een doelpunt waarvoor de invaller dankbaar alle egards in ontvangst nam. Dankzij het sterkte eindschot bleek Valken toch over de langste adem te beschikken en blijft daarmee koning van de 3e helft.
In de resterende minuten werd het de Kwiekaanvoerder, tot dan aan toe de stabiele factor in het team, ook teveel. Na een pittige overtreding van Jos, nam hij het recht in eigen hand en gaf de dichtstbijzijnde Roodgroene speler een kopstoot. Of er daadwerkelijk contact was weet ik niet, maar die actie kreeg de enig denkbare straf: rood. Toch was dit het sein voor de Kwieker doelman om de overtocht vanaf de andere kant van het veld te maken, met in zijn kielzog de grensrechter om onvriendelijk verhaal te halen. Gelukkig waren er enkelen die de beste jongen tegenhielden anders was de schade ongetwijfeld niet te overzien. Een vervelend slot van de wedstrijd en bovendien zuur voor Kwiek. De Avenhorners lieten zien goed te kunnen voetballen, maar een aantal spelers hebben een te kort lontje. De begeleiding langs de kant deed er niets aan om spelers in te tomen. Sterker nog, zij maakten nog het meeste misbaar zodat de jonge spelers hier makkelijk in meegaan. Maar goed, voordat ik te pedagogisch word, Kwiek had gewoon pech die dag en wij niet (Voetbal is niet zo ingewikkeld).
Volgende week zullen we meer moeten meebrengen dan een Engeltje op de lat. Dan komt koploper Apollo op bezoek en als we de verslagen mogen geloven hebben die de beschikking over een cordon aan Engelen.Wil Valken blijven meedoen in de top 3 dan is er maar 1 optie: winnen. Als het een beetje meezit is iedereen weer fit en aanwezig. Een perfect moment om het gapende gat naar boven kleiner te maken. Komt dat zien!!
