Zoals bekend moge zijn speelde Valken 1 afgelopen zondag de thuiswedstrijd tegen ASV. De derby der derby’s in de lage lande. Hier keek heel voetbalminnend Hem-Venhuizen naar uit.
De hele week was er al de voorpret. Er was media-aandacht en ook op de website werden allerlei voorbeschouwingen en derbyverhalen gepubliceerd.

Verlies was geen optie. Van alle wedstrijden die dit seizoen gespeeld moesten worden, stond deze reeds in augustus in ieders agenda en op ieder Hemmer totoformulier stond een 1 ingevuld.

Er werd dit keer verzameld aan de Nieuwstraat in huize De Lange. Daar werd een uitgebreid ontbijt geserveerd met soep en lekkere bolletjes. Saillant detail was dat de opponent in een huis tegenover de voorbereiding startte. Dit leidde uiteraard tot de nodige hilariteit.

Kees hield zijn voorbespreking kort. Veel aandacht voor tactieken en andere voetbalwijsheden was er toch niet. Winnen winnen winnen, was het devies.

Overigens ontbraken vandaag Bart, Mats en Nobi vanwege blessures. Laatstgenoemde begon wel op de bank. A-junior Niels Fine completeerde de selectie vandaag. Verder geen bijzonderheden.

Behalve alle derbyperikelen was het een wedstrijd die om andere redenen absoluut gewonnen moest worden. Wil Valken nog een rol toebedeeld krijgen in de nakompetitie moeten minimaal 10 punten uit de laatste 4 wedstrijden gehaald worden. Met lastige wedstrijden tegen St George en MOC voor de boeg leek het zinvol om tegen ASV in ieder geval te winnen.

Rond de wedstrijd had het bestuur veel georganiseerd om het publiek voor, tijdens en na de wedstrijd te vermaken. De spelers leken tijdens de warming-up nogal geïmponeerd door alle afleidingen. Coach Kees greep op tijd in met een donderspeech op het veld om de spelers op scherp te krijgen.

Dit miste zijn uitwerking niet. De openingsfase denderde Valken namelijk over ASV heen. De geelzwarte dorpsgenoten gaven de thuisploeg ook alle gelegenheid, want iedere bal werd netjes naar een roodgroen shirt geschoten. Eenmaal in balbezit mocht Valken vrijelijk combineren. Gelukkig wist Valken dit overwicht onmiddellijk in de score tot uitdrukking te brengen. Binnen 15 minuten stond het al 2-0 door doelpunten van Roan (zijn eerste dit seizoen) en Paul. De spits gaf met een verwoestend schot de keeper het nakijken.

Na het stormachtige eerste kwartaal nam Valken gas terug. ASV zag haar kans schoon en verscheen meerdere keren dreigend voor Edwin. Toch was in deze fase de grootste kans voor Valken. Sam kreeg de gelegenheid om met link van dichtbij te scoren. Hij trapte alleen over de bal heen.

Onverwacht kwam ASV terug in de wedstrijd. Een foute pass vanuit achteruit werd onderschept en met meer geluk dan wijsheid ontving de rechtsvoor de bal. Zijn semi schot-voorzet rolde bij de 2de paal binnen.

Valken werd door de tegengoal ruw wakker geschut. Het laatste deel van de eerste helft werd het initiatief herwonnen. Dit werd beloond met de 3-1 door Mark na een sluwe steekbal van Jos. In feite betekende deze goal de genadeklap voor ASV.

Na rust, met Edwin op linksback voor Mike, hield Valken het overwicht. Paul mocht na een stief kwartiertje de 4-1 maken, opnieuw op aangeven van Jos. Een megascore leek op dat moment in de maak. De goaltjesdief liet zich na de goal zwaar vermoeide toestand wisselen. Hij is de hele dag niet meer gesignaleerd in kantine of kroeg vanwege naweeën van een weekendje Preston Palace.

Helaas daalde het niveau van Valken weer terug. De wedstrijd werd er zodoende niet aantrekkelijker op. ASV kon niet echt profiteren van het matige spel, al raakte het nog wel 2x het aluminium. Deze momenten vonden plaats in het laatste deel van de wedstrijd en hadden waarschijnlijk niet voor een miraculeuze wending gezorgd. Ondertussen had Valken nog wel enkele aardige kansen om de score uit te bouwen. Mark schoot van randje zestien over. Tot slot had Jos nog een grote kans. Hij tikte vrij de keeper de bal heel bekeken 2 meter naast. Het waren zeldzame momenten van opwinding in een verder saaie 2de helft.

Na het laatste fluitsignaal klonk een lauw applaus van het massaal opgekomen publiek. Met een droge mond togen de meesten direct richting kantine om de 3de helft te starten. Wat volgde was een heel gezellig apres-derby feest die tot de laatste uurtjes doorging.

Voor nu is het nog even nagenieten van de overwinning en het grote feest. Aankomende donderdag wordt aangevangen met de voorbereiding op de wedstrijd tegen HOSV. Ook geen hoogvlieger, maar er moet wel eerst gewonnen worden. Bij winst is Valken verzekerd van een stijging in de stand. Momenteel staat de ploeg, ondanks de overwinning, op die hatelijke 5de plaats die aan het einde van het seizoen nergens recht op geeft.

Ik verwacht minimaal zoveel supporters langs de lijn als afgelopen zondag!!

Ps: het is al gezegd en geschreven. Maar liever ten overvloede dan niet. Bestuur, fantastisch wat er is georganiseerd. Het was een geslaagde dag.

Rest nog de vraag waar het shirt met nummer 8 is gebleven……