Allereerst excuses voor het late verslag. Als vaste lezer heeft u vast verlangend uitgekeken naar de verwikkelingen. Helaas moest ik even naar het buitenland om boze klanten aan te horen. Het heeft dus niet te maken met de nederlaag die we geleden hebben. Ik had genoeg tijd om dat tijdens de wedstrijd al te verwerken. Het enige voordeel van een 0-4 achterstand na 26 minuten…..
Hoe heeft het zover kunnen komen.
Het lag in ieder geval niet aan de lunch. Ditmaal verzorgd door Jelle. Zijn inspanningen waren niet voor niets. Hij werd direct beloond met een basisplaats. Slachtoffer van deze mutatie was Jos, die zijn plek op het middenveld ingenomen zag worden door Nobi.
De stemming vooraf was wat tammig. Dit zou door spanning kunnen komen. Het had er echter alle schijn van dat Koninginnedag daarbij ook een rol speelde. Ondanks inspanningen van Kees om de wedstrijddag te verschuiven, moest de dag na onze nationale feestdag gevoetbald worden. 1 van de tegenstanders van de verschuiving was uitgerekend St George. De tegenstanders van de dag. De Spierdijkers hadden tot zondag 1 punt meer verzameld en deden nog volop mee voor de titel. Om die status te houden moest er wel gewonnen worden van Valken. Een mooi affiche dus.
Over het veld stond een pittig windje, maar de temperatuur was aangenaam. Daarnaast was er veel publieke belangstelling. Ook vanuit Spierdijk was aardig wat publiek gekomen. Die keken in het eerste half uur hun ogen uit.
Het eerste kwartier was er nog niets aan de hand. Valken leek iets beter. Toch was de thuisploeg bedacht op de sterke punten van haar tegenstander. De wapens van George zijn de counteraanval, gekoppeld aan een uitstekende lijnkeeper die al menig punt heeft gered. Het “offensief” bracht niet meer dan een schotje van Chris. Toen voltrok zich het noodlot. 15 minuten later stond het 0-4. 3 identieke doelpunten: balletje naar de vleugelspits, al dan niet in buitenspelpositie. Balletje voor. Simpele intikker bij de eerste dan wel tweede paal. Tel daarbij wat geschutter op achterin bij een diepe bal op de spits en de 0-4 was geboren. Het moge duidelijk zijn dat de wedstrijd toen al gespeeld was. Valken speelde eigenlijk niet minder qua veldspel, maar verdedigend leek het nergens op.
De rust werd gebruikt om elkaar nog moed in te praten. Veel had het niet om het lijf. De uitploeg speelde een gewonnen wedstrijd. In hun misplaatste arrogantie probeerden ze zelfs mooi veldspel op de mat te leggen. Dat was iets teveel gevraagd. Wel scoorde St George nog de 0-5. Valken kreeg nog enkele goede kansen om de uitslag een draaglijker aanzien de geven. Helaas stond de doelman, net als in de uitwedstrijd, telkens in de weg. St George geloofde het verder ook wel en zo vlogen de minuten voorbij tot kwart voor vier.
Zodoende kreeg Valken een geflatteerde, maar forse tik te verwerken. Nogmaals, qua kansenverhouding en veldspel was geen verschil merkbaar. Wel in doeltreffendheid, slimheid en pure passie. Want dat laatste leek wel te ontbreken. Leek, want ik kan me dat nauwelijks voorstellen.
Valken moet volgende week derhalve winnen om een entreebewijs te bemachtigen voor de nakompetitie. Wellicht dat de roodgroene brigade van Kees nog een kans op revanche krijgt aangeboden van St George. Dan moet de ploeg geen kampioen worden. Misschien moeten we na afgelopen zondag maar hopen dat ze dat wel worden.
