We hadden even de tijd om er naar toe te leven: de derby en topper tegen onze noorderburen uit Hoogkarspel. Vorige week werden diverse spelers “uitgeleend” aan andere teams en niet om niets. 2 junioren pakten speelminuten bij het eerste. 1 junior + de Koots bij het 2de. 1 jonge held mocht enkel de bank warm houden het eerste. Maar, laten we concluderen dat onze mannen populair zijn.
En dat verdienen ze ook. Na een aarzelend begin dit seizoen wordt het spel met de week beter. De Trainert kwijlt naar eigen zeggen van het niveau en ook de inzet is 100%. De laatste wedstrijden werden ook nog eens in winst omgezet en dan ga je toch weer heel voorzichtig omhoog kijken. Zeker als de koploper op bezoek komt die weliswaar alles wint, maar dat deed met bescheiden cijfers. Met andere woorden, misschien viel er wel wat te halen.
Voor de wedstrijd verzamelden wij in de kantine. Het is even wennen voor de Koots in zo’n grote ruimte. Je moet eerst goed rondkijken waar iedereen zit. Daarna nog alle paperassen vinden en invullen. Gelukkig mogen wij nog de wedstrijdstatistieken op papier invullen. Een computer was namelijk onvindbaar en die is toch echt nodig om de wedstrijdformulieren in te vullen. Kortom. We hebben nog wat last van kinderziekten. Verder is het natuurlijk geweldig om überhaupt in zo’n fantastisch gebouw te mogen zitten.
Catering was vandaag in handen van Jeffrey die de ploeg verwendde met broodjes knak. De proteïnerijke brunch ging erin als koek. Heerlijk Jef! Mij benieuwen waarmee Jaap van Leijen volgende week komt aanzetten.
Na het omkleden maakten we nog even een tussenstop in de ruime bestuurskamer voor een korte bespreking. Die ruimte hadden we nodig ook. Aanvankelijk leken we maar 12 man tot onze beschikking te hebben. Christian kreeg echter een vrijgeleide van de technische staf om met zijn vrienden te voetballen en oude bekende Kenny wilde ook graag weer aansluiten. Wat een luxeprobleem. Dan moet je spelers teleurstellen en dat is nooit leuk. Maar het werd verder door de bankzitters prima opgepakt.
De wedstrijd dan.
Na een aarzelend begin nam Valken snel het initiatief. Met heerlijk positiespel, mooie loopacties en veel gevaar voor de goal werd Spirit volledig overspeeld. Het leek een kwestie van tijd totdat de beloning zou volgen. Die leek ook te komen toen Kor een vrije trap er lekker inkrulde. Helaas had de bal in 2en gemoeten. Ja, dan telt ie niet. Kor had later in de 1ste helft nog zo’n geweldige trap. Die raakte de lat waarna de rebound over werd gekopt door Rick.
Toen dat gebeurde stond het al 0-1. Een diepe bal leek makkelijk verwerkt te worden door onze ijzersterk spelende defensie. Helaas ontbrak het even aan de noodzakelijke communicatie waardoor uiteindelijk niemand ingreep. De sluwe spits tikte de bal langs Mike en tikte simpel binnen.
Dat was echt het enige wapenfeit van de uitploeg. Heel wrang, maar ook een compliment naar Valken toe. Er werden ook in het laatste gedeelte kansen gecreëerd. Twan, Jacco,, Christian, alle verwoede pogingen ten spijt, de bal wilde er niet in.
In de rust kregen de spelers een pluim voor de arbeid en kwaliteit van het spel. Op deze voet doorgaan moest wel tot doelpunten leiden. Er kwamen ook 3 omzettingen, wat onder andere het “debuut” voor Kenny betekende. De aanpassingen en lekkere thee leidde na rust even tot een dipje. Toch leek dit verder niet tot grote paniek te leiden. Niets was minder waar. Een Spirit-middenvelder ontfutselde de bal halverwege onze helft en poeierde de bal van 30 meter ineens in de goal. Een beauty, maar wel een hele zure.
Valken was even van slag. Spirit zocht weer haar vertrouwde verdedigende stellingen op. Onze mannen konden niet meer een gaatje vinden. Halverwege de 2de helft was die er opeens weer wel. Rick schoot knap binnen in de verre hoek op aangeven van Kor. (hij staat genoteerd Kor!).
Nieuwe energie voor de thuisploeg! De toch al heerlijke wedstrijd werd een heuse thriller. Valken drong aan. Kor volleyde in de handen van de keeper. Veel corners en vrije trappen brachten geen “toevalstreffer”. En toen … viel de goal opeens aan de andere kant. Jammer dat hier weer een slippertje aan Valkenkant aan vooraf ging. De afwerking was er 1 die koploperwaardig was.
Een slotfase bracht nog een onverwachte wending. Onze Kor vond eindelijk een gaatje om zijn linker te laten spreken. Een magnifiek schot over de doelman heen verdween in de linkerbovenhoek. En weer takelde de ploeg zich op om nog een resultaat te halen. Echte kansen kwamen er niet meer. Heel Hem gilde om een strafschop toen Jacco naar de grond werd gewerkt door de onbesuisde keeper. Dat feest ging niet door waarna de scheidsrechter een eind maakte aan een geweldige wedstrijd.
Vlak na de wedstrijd overheerste natuurlijk de teleurstelling. Inmiddels heeft die bij mij plaatsgemaakt voor trots. Valken A1 heeft zichzelf laten zien aan het ruim opgekomen publiek. De koploper is 90 minuten lang teruggedrukt. Foutjes aan Valkenkant werden genadeloos afgestraft en dat is ook een kwaliteit. De mannen kregen complimenten van de coaches, publiek en de tegenstander. Helaas. Complimenten zijn geen garanties voor punten.
Ik wil het publiek bedanken voor hun komst en de correcties op ons soms iets “te” meeleverige commentaar op de arbitrage. Ik beloof beterschap wat dat betreft.
Het was me ook een wedstrijdje hoor.
Wat ze waren wel goed he, onze mannen?
Volgende week staan we voor een nieuwe uitdaging. De Zouaven thuis. Weer een halve derby en een kans op revanche. Tot volgende week.
