Wederom een korfbaluitslag van De Valken 2
Wat is dat toch, een soort syndroom? Vroeg op ruime voorsprong komen en vervolgens de spreekwoordelijke bietenberg op. Een 3-0 voorsprong weggeven en uiteindelijk geen victorie, maar een hoopje geïrriteerde spelers. Waar wij vorige week nog wisten te winnen, speelden wij deze week thuis tegen Vitesse 22 en verloren met 4-5, net als twee weken terug.
Gezien de stand waren wij verplicht om te winnen. Vitesse staat een plaatsje boven ons en een overwinning brengt ons 1 puntje onder hen. Op papier hadden wij een sterk elftal, het eerste half uur in het veld eveneens sterk. Mike Leegwater die weer in de groep is aangenomen, mocht meespelen.
Enfin,
Kort op de mensen –en gestaffeld spelen was het motto van de wedstrijd. De mannen van Vitesse 22 hadden een gemiddelde leeftijd van 34 jaar. Allemaal oud 1e spelers die vroeger 2e klas speelden, dus wij moesten het spel maken –en snel spelen. Van tevoren wisten wij dat als we de tegenstander lieten voetballen, het een hele zware pot zou worden.
De eerste 3 minuten werd de bal achterin de verdediging van Vitesse rondgespeeld, wachtend op een gaatje in de voorhoede om te openen. Dit rondspelen liep men op, Mike Leegwater zat er kort op nadat een speler de bal van zijn voet liet stuiteren en liep recht op de keeper af om de stand op 1-0 te zetten.
Niet veel later, op precies dezelfde manier was het Dennis de Wit die de score op 2-0 bracht en zijn eerste goal in de competitie maakte. Binnen het kwartier werd het nog 3-0 door een penalty die Jos in de rechterbovenhoek schoot.
Vanaf de 3-0 waren wij de zogenaamde kluts kwijt en dachten dat de 3-0 genoeg was om de strijd rustig uit te spelen. FOUT dus, vanaf toen lieten wij Vitesse de bal rondspelen. Resulterend in een (net voor rust) 3-1. In de blessuretijd van de 1e helft werd het nog twee maal spannend, doordat via een scrimmage de bal net naast het doel belandde.
Na de thee maakte Niels Kool plaats voor Mark Borst.
Het werd een zogenaamde “zeur” wedstrijd, de scheidsrechter (die in mijn ogen redelijk floot) kon geen goed meer doen. Dus vele gele kaarten voor praten werden een feit. Zo kreeg Mike er een aan onze kant. Buiten het feit dat er veel gepraat werd, stond het binnen 10 minuten
3-3. Wij waren vanaf die 10e minuut t/m 35ste minuut de betere ploeg en maakte verdiend 4-3. Jos die door het midden oprukt en de bal breed geeft aan Mike wordt netjes afgemaakt.
Dan staan er nog 5 minuten op de klok en weet Vitesse toch nog gelijk te maken. 4-4. Mike was het bepaald niet eens met de gang van zaken en vertelde dit op zijn manier tegen de scheidsrechter. De scheids was er klaar mee en trok wederom geel, twee keer geel is al een hele tijd ROOD. Een lekkere binnenkomer voor Mike dus.
De goals vielen door veel geklooi achterin. Weg-roeien in paniek situaties, was nog afgesproken voor de wedstrijd, dit werd niet gedaan en zo werd het in blessuretijd 4-5 met als gevolg een hele zure zult voor Harry Sierkstra en de mannen van Valken 2.
Namens de Valken 2,
Nr. 9 tas nr. 15
