Na een winterweek zonder training eindelijk weer voetballen. We zijn alleen niet compleet. Er heerst griep in huize Laan op de Koggeweg, ook Jacco is geveld door de griep. Als je dan toch ziek bent lijkt het me best gezellig om gewoon met z’n allen ziek te zijn. Beterschap allemaal. We hebben nog een ‘probleempje’. Koen is met de judoles naast de mat gevallen op zijn heup. Hij hinkt naar de kleedkamer maar gaat het wel proberen op doel. Het waait stevig en het is vanmorgen koud, er zat zelfs ijs op de ruiten van de auto. Robin is gister 9 jaar geworden en als je jarig bent (geweest) dan ben je ook aanvoerder. De papa van Koen geeft een goed advies: we voetballen de eerste helft gewoon voor de wind en de tweede helft verdedigen we de voorsprong. Het pakt alleen anders uit. De Blokkers komt na 5 minuten met een gigantische knal van afstand op voorsprong. De bal suist onhoudbaar voor Koen boven in de goal. Dan barst een flinke hagelbui los met veel wind, tja en dat in je korte broek. Rust 1-0. En dan een staaltje van grote creativiteit. De lege limonadebekers worden op de bank van de kleedkamer neergezet met de bedoeling deze van de andere kant af met de bal om te kegelen.

Jaap (zoon van de barjartnestor Jos Peerdeman) bedenkt ter plaatse het ‘bankjarten’ (zie foto). Na een veel te korte rust, gaat de aandacht weer uit naar de wedstrijd. Dave komt vrij voor doel en schiet net daar waar de keeper ook staat. Shaarujen gaat voor in de strijd, Jelmer verdedigt prima en met lange ballen wordt het scoorend vermogen van Twan gezocht. Een paar uitvallen van Blokkers worden prima gekeerd door Koen. Het wil maar niet lukken en aan het eind van de 2e helft scoort Blokkers de 2-0. Jammer, er is prima gevoetbald maar wat was het kkkkkkkoud.

Volgende week is het vast beter weer en in de thuiswedstrijd zullen we De Blokkers eens iets laten zien.