De final four were beginning!! Dat was het gevoel dat leefde bij Valken 1 voor aanvang van het uitduel tegen Oosthuizen. 4 wedstrijden waarvan drie tegen directe concurrenten behoeft geen verdere uitleg als het gaat om belangwekkendheid. Oosthuizen was tot begin maart nog een kanshebber voor de top 4, maar drie nederlagen op rij brachten de Zeevangers terug waar het als promovendus op voorhand ook thuis leek te horen. Winst zou Valken zelfs op gelijke hoogte brengen en dat met de terugwedstrijd in Hem nog voor de boeg zou dat een enorme boost voor Valken betekenen.

Overigens kwam Valken wederom (licht) gewond aan de start. Niels Kool en Chris Wognum konden niet meedoen. Eerstgenoemde had tijdens klussen een boor in zijn voet gekregen en dat kan behoorlijk pijn doen kan ik u vertellen. Chris is bekend en zal ik ook niet verder uitleggen. Lennard en Sander konden wel starten, want de opgelegde schorsingen gingen pas per 2 april in.

De wedstrijd kende een droomstart voor Valken. Halverwege de eerste helft leidde de ploeg reeds met 0-2 door doelpunten van Bart en Mark. Bart scoorde uit een regelrechte counter door 1 op 1 zijn directe tegenstander te verslaan en tegendraads inschoot. Even later poeierde Mark de bal in de bovenhoek buiten bereik van de armen van de doelman. Oosthuizen wist niet waar ze het zoeken moest. Lennard en Mark hadden de beslissende 0-3 op de schoen, maar beiden faalden oog in oog met de doelman.

Die missers kwamen Valken duur te staan. Oosthuizen kwam langzaam in de wedstrijd en vond ook gaatjes in de verdediging. Vlak voor rust werden de verdedigers verrast door een snelle ingooi. Vlak voor de goal combineerde Oosthuizen zich in een scoringspositie en met een bekeken schot verdween de bal in de driehoek.

Valken hield de 1-2 tot de rust vast, maar kwam matig voor de dag in de eerste fase na rust. Toch was de gelijkmaker volkomen onnodig. Nobi nam een diepe bal slecht aan en liep enigszins traag achter de doorkabbelende bal aan. De uitkomende Peter zag zich genoodzaakt Nobi bij te staan, maar daar had Nobi nu net weer niet op gerekend. Wat volgde was even lachwekkend als dramatisch. Via Peter, Nobi en nog een been kwam de bal voor de voeten van de kleine schietgrage spits die niet nadacht en de bal met een boog over alle spelers in doel legde. Een knappe goal, maar hier zag de verdediging er toch niet goed uit.

Het publiek zou de grote winnaar worden dankzij deze snelle gelijkmaker, want wat volgde was een boeiend schouwspel met kansen aan beide kanten. Lennard mikte uit een voorzet van Sander op de paal en Camilo redde namens Valken op de lijn op een kopbal van 1 van de lange mensen van Oosthuizen. Oosthuizen leek de meeste aanspraak te mogen maken op de winst, maar de spannende slotfase had zomaar nog in Hemmer voordeel uit kunnen vallen. Bart hoefde een voorzet van Mark alleen maar in doel te lopen, maar raakte de bal met zijn hak in plaats van met zijn binnenkant. En in de allerlaatste minuut kopte Camilo van dichtbij over.

Helaas mocht het dus weer niet zo zijn. Ondanks de vele kansen bracht ook het uitduel tegen Oosthuizen geen overwinning. Aankomende zaterdag wacht de kraker tegen SEW. Laten we hopen dat ook dit seizoen het kwartje de goede kant op valt. Het spel biedt in ieder geval perspectief en ook het gegeven dat er vele supporters zullen komen sterkt ons des te meer.

Ik zal mijn gebedjes niet vergeten voor het slapen gaan deze week.