Een heerlijke zondag, een goede kok en een laaggeplaatste tegenstander. Vooraf stonden alle seinen op groen voor De Valken afgelopen weekend. De koppositie zou vandaag niet in gevaar kunnen komen.
Mark stelde voor de gelegenheid zijn woning ter beschikking als verzamelplaats. Onder genot van broodjes, gekookte en gebakken eitjes en persgeperste jus d’orange werd aandachtig geluisterd naar de aanwijzingen van de trainer. “Alleen winst telt” was het credo van de dag.
De opstellingen was nagenoeg ongewijzigd ten opzichte van de mooie overwinning tegen Medemblik. Alleen Bart bleek niet in staat om de spelen. Zijn plaats werd ingenomen door Sam. Die was voldoende hersteld van de schop tegen zijn hoofd in de wedstrijd tegen Medemblik.
De openingsfase speelde Valken wat gedempt. Berkhout nam brutaal het initiatief. Deze onverwachte wending kende geen noodlottige gevolgen. De aanvalsdrang bleef beperkt tot wat vrije trappen en hoge ballen voor de goal van Edwin. Daarna nam Valken het stokje over. Hoewel combineren lastig was op het hobbelige veld, was het toch de uitploeg die hierin iets beter mee omging dan de tegenstander.
Al snel volgden ook kansen en mogelijkheden. De grootste kreeg Valken na een stief kwartiertje. Paul brak door de verdediging en probeerde de bal voorbij de keeper te stiften. De vlot inlopende goalie reageerde impulsief en keerde de bal met zijn handen. Enige punt aan deze actie was dat dit buiten de zestien gebeurde en dat mag niet. Alle regels in alle bondsboekjes over de hele wereld vertellen hierover hetzelfde: rode kaart. Vreemd volstond de arbiter met geel. Achteraf had hij verklaard dat hij de indruk had dat het niet met opzet gebeurde. Tja, waarom dan wel geel trekken? In de politiek noem je dit recht lullen wat krom is.
Nog geen nood aan de man, want de wedstrijd was toen al in handen van Valken. En de mogelijkheden regen zich aaneen. Mark, Sam en Paul hadden een doelpunt kunnen maken, maar schoten over of naast. De keiharde en moeilijk bespeelbare bal was op dat moment niet in het voordeel van de meest schietende ploeg. De rust werd gehaald met een brilstand. Tot ongenoegen van de koploper.
Na rust ging Valken vrolijk verder met aanvallen. In een tijdsbestek van 15 minuten kreeg Valken 4 dotjes. Vooral Jos had zijn ploeg over de drempel kunnen helpen, maar tweemaal oog in oog met de doelman kreeg de bal niet tussen de palen. Berkhout beperkte zich tot lange ballen en veel fysiek geweld. Overigens binnen de geldende grenzen. De arbiter, niet helemaal 100%, floot veel, maar trad weinig op.
Gedurende de 2de helft knokte Berkhout zich beter in de wedstrijd. Valken werd ontmoedigd door het uitblijven van dat zo begeerde doelpunt. Het spel werd te gehaastig en steeds minder werd voor de simpele oplossingen gekozen. De laatste kans was voor Mark die uit de draai net over schoot. Ook in deze actie had de aanvaller hinder van het hobbelige veld.
Tja, als je ze zelf niet maakt. Dan vraag je erom. Een vrije trap van Berkhout werd niet goed verwerkt door de defensie en bij toeval raakte Erik de bal met de arm. De arbiter zag dit goed en oordeelde dat deze actie blijkbaar wel bewust was. Edwin keerde de inzet knap, maar de rebound was het te machtig: 1-0.
Dit was natuurlijk niet verdiend. Het was feitelijk de eerste kans voor Berkhout in de hele wedstrijd. Bizar, maar wel de waarheid. Valken ging na de openingsgoal op jacht naar de gelijkmaker. Dit gebeurde zo onhandig dat er eigenlijk geen kansen of mogelijkheden werden gecreëerd. Sterker nog, Berkhout maakte de 2-0 na 1 van de vele uitvallen. De onverwachte nederlaag was een feit.
Wat leren we van deze mega tegenvaller. Dat niet altijd de beste ploeg wint? Nou ja, als je echt zo goed bent, was die goal wel gevallen. Alle lof voor Berkhout die Valken goed wist te bespelen. Hoewel er aardig wat kansen genoteerd konden worden, waren het er niet zoveel als tegen Zwaagdijk en Medemblik. Valken brengt zichzelf in een lastige positie. Eigenlijk moeten alle resterende wedstrijden gewonnen worden om nog kans te maken op de titel. Laten we eerst maar eens proberen er 1 te winnen. Thuis tegen Hauwert. Wellicht dat de verloren status van koploper weer rust brengt in de hoofden. Laten we het hopen.
Tot volgende week
